W dzisiejszym wpisie przyjrzymy się sylwetce Roberto Baggio. Włoski piłkarz w 1993 roku przez organizację FIFA został uznany za najlepszego zawodnika roku. Innym spektakularnym osiągnięciem Roberto Baggio jest zdobycie Złotej Piłki dla najlepszego piłkarze w Europie. W 2004 roku Pelé wpisał go na listę FIFA 100.
Początek kariery i pierwsze sukcesy
Roberto Baggio urodził się 18 lutego 1967 roku w Caldogno. Karierę rozpoczął w Vicenzia Calcio. Szeregi włoskiego klubu zasilił w 1981 roku. W sezonie 1984/1985 drużyna awansowała do Serie B, do czego w dużej mierze przyczynił się właśnie Roberto, strzelając 12 bramek w 29 meczach. Później Baggio trafił do ACF Fiorentina, gdzie debiutował 21 września 1986 roku w spotkaniu przeciwko UC Sampdoria. Był to jego debiut nie tylko w barwach zespołu z Florencji, ale również w Serie A. Pierwszą bramkę w najwyższej piłkarskiej lidze włoskie Roberto Baggio strzelił w czasie meczu Fiorentiny z Napoli – 10 maja 1987 roku. Sezon 1987/1988 Baggio zakończył z wynikiem dziewięciu strzelonych goli.
W listopadzie 1998 roku powołano go na mecz włoskiej reprezentacji w spotkaniu z Holandią. W następnym sezonie Baggio zagrał w finałowym meczu Pucharu UEFA, który jego drużyna przegrała w starciu z Juventusem.
Gra dla Juventusu Turyn
W 1990 roku Baggio przeniósł się do Juventusu Turyn. W sezonie 1990/1991 wystąpił w 33 meczach i strzelił 14 bramek. W kolejnym sezonie udało mu się 18 razy posłać piłkę do siatki rywali. W sezonie 1992/1993 z kolegami z Juventusu sięgnął po Puchar UEFA – w dziewięciu meczach strzelił sześć bramek. W rozgrywkach ligowych wystąpił w 27 meczach, w czasie których strzelił 21 goli. Setnego gola w Serie A uzyskał w sezonie 1993/1994 w czasie konfrontacji Juventusu z Genoa CFC.
W 1995 roku Roberto Baggio zdobył swoje pierwsze scudetto grając dla Juventusu. Nie był to jednak dla niego łatwy okres, bowiem doznał kontuzji, która nie sprzyjała mu w osiąganiu sukcesów na boisku. Gdy dla Biało-Czarnych zaczął grać Alessandro del Piero, Roberto Baggio podpisał kontrakt z AC Milan, mając w tym okresie również propozycję z Interu Mediolan. W barwach Rossoneri także udało mu się zdobyć mistrzostwo kraju.
Z Turynu przez Bolonię do Mediolanu
W 1997 roku Baggio przeszedł do Bologna FC, dla którego strzelił 22 bramki w rozgrywkach ligowych.
W 1998 roku zasilił Inter Mediolan, który już kilka lat wcześniej składał mu ofertę. W Mediolanie Baggio grał przez dwa lata. Najbardziej zapamiętanym przez kibiców wydarzeniem z tego okresu był jeden z meczów Ligi Mistrzów. Inter zmierzył się wówczas z Realem Madryt. Roberto Baggio wszedł do gry z ławki rezerwowych i dwukrotnie posłał piłkę do bramki Królewskich. W tych rozgrywkach Inter Mediolan odpadł na etapie ćwierćfinałów, a w lidze zakończył sezon na 8. miejscu w tabeli. Istotnym punktem w karierze włoskiego piłkarza był również ostatni mecz dla Nerazzurich. Baggio w meczu przeciwko Parma FC strzelił dwie bramki, przyczyniając się do zwycięstwa Interu 3:1 i gwarantując drużynie możliwość zagrania w eliminacjach Ligi Mistrzów.
Baggio w Brescii
W 2000 roku został zawodnikiem Brescia Calcio, dla którego grał do 2004 roku, czyli do końca swojej piłkarskiej kariery. Po pierwszym sezonie obecności Baggio w Brescii klub uplasował się na 7. miejscu w Serie A. Był to rezultat, który pozwalał zagrać włoskiemu zespołowi w Pucharze Intertoto. W turnieju tym Brescia przegrała w finałowym meczu z Paris Saint-Germain. W kolejnym sezonie gry dla Brescii Roberto Baggio doznał poważnej kontuzji po starciu z Antonio Marasco, piłkarzem Vincenzy. Uraz wykluczył go z gry na 76 dni. Po wyleczeniu kontuzji Baggio wystąpił w meczu przeciwko Fiorentinie i od razu przypomniał o swoich wyjątkowych umiejętnościach, strzelając dwa gole. W ostatnim meczu dla Biancoazzurri Baggio zagrał przeciwko piłkarzom AC Milan.
Źródło zdjęć: http://www.imdb.com/name/nm1370079/
