W ramach 23. wpisu z cyklu Piłkarskie legendy zapraszamy was do kolejnej wspólnej podróży do Argentyny, by tym razem przyjrzeć się bliżej karierze Daniela Passarelli. Argentyński obrońca w czasie swojej kariery grał zarówno w klubach z Ameryki Południowej, jak i w europejskich zespołach, a jego sukcesy zaowocowały wpisaniem na listę najlepszych żyjących piłkarzy – FIFA 100.
Kariera klubowa
Daniel Alberto Passarella urodził się 25 maja 1953 roku w Chacabuco. Jego pierwszym klubem był amatorski Argentino Chacabuco, a poważniejszą karierę rozpoczął jako zawodnik trzecioligowego zespołu Club Atletico Sarmiento. W barwach tej drużyny w latach 1971-1973 Passarella rozegrał 36 spotkań i strzelił dziewięć goli. Gdy miał 21 lat, jego talent dostrzegli włodarze klubu River Plate, który zdecydowali się podpisać kontrakt z młodym i perspektywiczny zawodnikiem. W szeregach La Banda Daniel grał w latach 1974-1981. Rozegrał 298 meczów i strzelił 99 bramek. W czasie swojej kariery w barwach River Plate argentyński obrońca zdobył pięć tytułów mistrza kraju.
W 1982 roku Daniel Passarella otrzymał propozycję gry dla AC Fiorentinie. W zespole z Florencji grał w latach 1982-1986. Rozegrał 106 spotkań i strzelił 26 goli. Następnie został zakontraktowany jako piłkarz Interu Mediolan, gdzie w latach 1986-1988 wystąpił w 44 spotkaniach, które zaowocowały dziewięcioma golami. W 1986 roku w życiu argentyńskiego zawodnika doszło do rodzinnej tragedii – w wypadku samochodowym zginął jego syn Sebastian.
W 1989 roku Passarella wrócił do River Plate, gdzie grał jeszcze przez rok, a później zakończył karierę. Po powrocie do La Banda wystąpił w 32 meczach i strzelił dziewięć bramek. Na sportową emeryturę odszedł w wieku 35 lat.
Kariera w reprezentacji Argentyny
Daniel Passarella był kapitanem reprezentacji Argentyny podczas XI Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Argentynie. Wraz z Ubaldo Fillolem (bramkarz) i Mario Kempesem (napastnik) tworzyli tak zwany terceto de oro, czyli złoty tercet, będący filarem drużyny. Na tym turnieju reprezentacja Argentyny dotarła do finału, w którym 3:1 pokonała piłkarzy z Holandii (25 czerwca 1978). Passarella mocno wyróżniał się w czasie tego mundialu, dzięki czemu zapadł w pamięć piłkarskim kibicom z całego świata. Daniel brał także udział w Mundialu 1982, w którym Argentyna odpadła w drugiej rundzie. Podczas XIII Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Meksyku piłkarz nie wystąpił w żadnym meczu, ponieważ zachorował na wirusową odmianę biegunki. W wyniku takiego obrotu wydarzeń ówczesny selekcjoner reprezentacji Argentyny, Carlos Bilardo, przekazał opaskę kapitana Diego Maradonie. Doprowadziło to do poważnego konfliktu między tymi dwoma legendarnymi zawodnikami.
W latach 1975-1986 Daniel Passarella rozegrał 69 spotkań w narodowych barwach i strzelił 24 gole. Udało mu się sięgnąć po tytuł mistrza świata w 1978 roku, co było jednym z największych sukcesów w jego karierze.
Sukcesy
- Mistrz Argentyny (5 razy)
- Zwycięzca turnieju w Tulonie w 1975 roku (młodzieżowa reprezentacja Argentyny triumfowała, mając w składzie Passarellę w roli kapitana)
Ciekawostki
- Jest synem Włocha (prezes Racing Chacabuco) i Hiszpanki
- Grał jako lewonożny środkowy obrońca
- Często wybierano go na kapitana zespołu
- Słynął ze skuteczności w wykonywaniu stały fragmentów gry
- Niski wzrost (173 cm) nie przeszkadzał mu w strzelaniu efektownych goli głową
- Na kartach piłkarskiej historii zapisał się jako jeden z najskuteczniejszych obrońców z wynikiem ponad 200 strzelonych bramek
Kariera szkoleniowca
Daniel Passarella był jednym z wielu piłkarzy, którzy po zakończeniu kariery piłkarza nie chcieli rezygnować ze swojej ukochanej dyscypliny sportowej. W 1994 roku Argentyńczyk został zakontraktowany jako selekcjoner piłkarskiej reprezentacji swojego kraju. Powołano go na to stanowisko po zdymisjonowaniu poprzedniego trenera, którym był Alfio Basile. Passarella cenił sportowego ducha i zasady fair-play, dlatego już na początku swojej kadencji zapowiedział często kontrole antynarkotykowe wśród reprezentantów Argentyny. Daniel jako szkoleniowiec zasłynął nie tylko z sukcesów swoich podopiecznych, lecz także z niektórych kontrowersyjnych decyzji i wypowiedzi, jako choćby ta, w której oznajmił, że w jego kadrze nie ma miejsce dla długowłosych piłkarzy. Wobec takiego oświadczenia zaprotestował jeden z kluczowych zawodników drużyny – Fernando Redondo. Piłkarz nie zgodził się na ścięcie włosów i nie otrzymał powołania na XVI Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej we Francji. Na tym turnieju Argentyńczykom udało się dotrzeć do ćwierćfinału, w którym ponieśli porażkę w starciu z reprezentacją Holandii. Po powrocie z mundialu Daniel Passarella podał się do dymisji.
W 1999 roku przyjął posadę selekcjonera reprezentacji Argentyny. Zamierzał sprawić, by Urusi wrócili do formy, jednak w wyniku konfliktu z szefostwem zrezygnował z pełnienia funkcji trenera po półtora roku.
W kolejnych latach pracował jako trener takich klubów jak Parma FC, Club de Fútbol Monterrey, Sport Club Corinthians Paulista oraz CA River Plate.
fot. https://thesefootballtimes.co/2018/02/05/the-art-and-controversy-of-daniel-passarella-argentinas-greatest-defender/
